پیامد زمان تماس، اندازه کروم و ماده ی آلی خاک بر چگونگی رشد کرم های خاکی گونه ی Eisenia fetida

کرم‌های خاکی بخشی از چرخه‌ی تجزیه و زنجیره‌ی غذایی در خاک هستند و چنانچه فلزهای سنگین وارد بدن آن‌ها شوند، این فلزها از راه زنجیره‌ی غذایی به بدن جانداران دیگر وارد شده و پیامدهای ناخواسته بر سلامتی آن‌ها به جا می‌گذارند. با توجه به پیامدهای سودمندی که کرم‌های خاکی در حاصلخیزی خاک دارند، انجام پژوهش‌هایی درباره‌ی پیامد آلودگی‌های زیست محیطی بر فراوانی، زیست‌توده و کارکرد کرم‌های خاکی نیاز می‌باشد. برای بررسی پیامد ماده‌ی آلی خاک بر چگونگی رشد کرم‌های خاکی در خاک‌های آلوده به کروم، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. سطوح گوناگون آلودگی خاک به کروم که از صفر، 5، 10، 20، 40، 80،160 و 320 میلی‌گرم کروم در کیلوگرم خاک بوده و سطوح ماده‌ی آلی که به گونه‌ی کود دامی به نمونه‌های خاک آلوده افزوده گردید، معادل صفر، 5 و 10 درصد وزنی بودند. کرم‌ها در چهار بازه‌ی زمانی 15، 30، 45 و 60 روز در برابر آلودگی خاک گذاشته شدند و زنده‌مانی، وزن و ساخت کوکون آن‌ها بررسی شد. در پایان آزمایش نیز انباشتگی کروم در بدن کرم‌ها اندازه‌گیری شد. تجزیه‌ی واریانس داده‌ها نشان داد که با افزایش سطح غلظت آلودگی خاک به کروم، زنده‌مانی، وزن و ساخت کوکون کرم‌ها به گونه‌ی معنی‌داری کاهش و انباشتگی کروم در بدن آن‌ها افزایش یافت. اثر گذشت زمان و سطوح گوناگون ماده‌ی آلی نیز بر این ویژگی‌ها معنی‌دار بودند و به ترتیب آن‌ها را کاهش و افزایش دادند.